Size yakın zamanda değerlendirdiğim bir danışandan bahsetmek
istiyorum. ( Ailenin izniyle, isim kullanmadan, toplumsal fayda amacıyla. )
İki sene önce 3.sınıfta okul/akademik güçlük yaşama
nedeniyle aile bir hastaneden çocuk psikiyatrisi servisinden randevu almış,
randevu sonucu değerlendirme test uygulaması istenmiş ve test sonucuna göre
dikkat eksikliği sonucu ile ilaç tedavisine başlanmış. Ve başka bir destek
açıklamasına gerek olmadığı düşünülmüş ki ekstra bir öneriye ihtiyaç
duyulmamış.
( Not: Yazının bu kısmından sonra rakamları kullanacağım,
insanlar zeka derken, bilgi edinim derken ne anlatıyorum net görsünler. )
Aile dikkat eksikliği ile yol alabilmek için 40 seanslık
Berard Metodu ile bir sürece başlamışlar ve yüklü miktarda para ödemişler fakat
herhangi bir geri dönüş alamamışlar. Okul/Akademik anlamda bir süreç ilerleyememiş.
( Kurum ismini öğrenmek istemedim ama sıkıntı şu, aileye bunun sonunda sürecin
garanti şekilde çözüleceği söylenmiş ve aile buna inanmış. Bu yöntem hakkında
uygulama tecrübem yok, diğer çocuklarda nasıl geri dönüş sağlamakta bilmiyorum.
) Bunun yanında okulda etütler alındığından ama yine bir gelişme olmadığından
bahsedildi.
Çocuk bu şekilde hayatına devam etmiş ve 5.sınıfa geldiğinde
öğrenme alanında yaşanan güçlük daha da artarak devam etmiş, çocuk iyiden iyiye
bocalamaya başlamış, düzey olarak arkadaşlarından uzaklaştığını hissettikçe
kaygı düzeyi artmış ve akademik edinme gerçekleşmeme durumu ilerleyerek devam
etmiş.
Aile bu nedenlerle Mentis’e başvurdu. 6.sınıfta bu süreç
artık çocuğu iyice zorlayacak düşüncesi anne ve baba için de zorlayıcı bir konu
olmuş. 3.sınıfta uygulanmış olan teste baktım ve çocuğun 84 zeka puanı aldığını
( Düşük Normal-Desteklenmesi Gereken ) gördüm. Teste göre çocuğun; kelime
dağarcığı, analiz etme yeteneği, genel bilgi kapasitesi, problem çözme becerisi
gibi önemli alanlarda eksikleri vardı. Hepsinden düşük değerler almış ya da
düşük değerin sınırlarında gezmiş. Yani çocuğun okul deneyimi ile elde edeceği
bilgileri elde edemediği, kelime dağarcığının zayıf olduğu, evde ve okulda
kitap ile temas kurmadığı, problem anlama ve çözme becerilerinin yetersiz
olduğu görülmekte.
Özetle;
Bireysel olarak çocukla bir eğitimcinin bu konuları
çalışması gerektiği, çalışılmazsa zaman içinde bu sorunların daha da büyüyeceği
çok açık olarak görülmekte. Bunu aileye anlattığımda son iki senenin aynen
böyle geçtiği, çocuğun okul konusunda daha da uzaklaştığını dinledim.
Yani, dikkat eksikliğinin yanında iki sene önce çocuğun bu
bilgi edinememe probleminin de çalışılması gereken bir alan olduğu ama bunun
atlandığı görülmüştür.
Ve testi yenilemeye karar verdim. Uygulamayı yaptım ve
aradan geçen iki sene sonucunda çocuğun zeka puanı 76’ya düşmüş ( sınır zeka
düzeyi ) olarak karşımıza çıktı. Çocuğun okuldan uzaklaşması iyiden iyiye
gerçekleşmiş ve bilgi edinememe olayı artık iyice zeka sorunu olmaya doğru
ilerlemeye başlamıştır.
Son olarak;
Biz hemen bireysel destek eğitimine başlamaya karar verdik.
Öğretmen arkadaşımıza durumu anlattım, çocuğumuzun düzeyi belirlenerek süreci
başlattık. Şöyle ki; çocuk bedenen 6.sınıfa geçmiş durumda ama zihnen hangi yaş
düzeyinde ise oradan başlandı ve edinemediği alanlarla ilgili program dahilinde
süreç başladı. Eğer bu sistemle gidilmezse bu çocuk iki, üç sene sonra 65-70
zeka puanı bandına geriler ve olay zihinsel yetersizlik olarak adlandırılır ve
rapor çıkarılarak kaynaştırma öğrencisi olarak okul hayatına devam eder. İşte
bu yüzden bu tarz sorunların çözüm noktası okul etüt saati, dershane değildir.
Çünkü çocuk zaten zihnen o düzeyde değildir, düzeyinde olmayan şeyler ısrarla
devam ettirilerek, hadi anla artık denmekte ama çocuğun zaten bunu başaramadığı
için sorun yaşadığı unutulmakta.
Sürekli bahsettiğim, çocuk keşfi, çocuğun tanınması, zekanın
önemi aslında bu örnekte yaşanan sorunları sürekli görmemle alakalı. O kadar
çok geleceği çalınan çocuk var ki, buna artık izin vermememiz gerekiyor. 20
milyon öğrencinin olduğu bir ülkede bu şekilde kaybolan ne kadar çocuk vardır
siz düşünün isterim.
Psk.Cihan Çelik
