Son
zamanlarda belki de çocuğum olduğu için iyiden iyiye dikkatimi çeken bir sorun
var; herkese akıl veren ( blog'u olan, bir gazetede köşe yazan, ya da internet
sitesi olan çocuklu anneler ) ukala, hadsiz çocuklu anneler.
Çocuğuna
canım deme, aşkım deme, hayatım deme, onu alma deme, al deme, yürü deme, yürüme
deme, parkta bırakma, parkta bırak, tatile git ya da gitme, evde bırakma, yok
aslında bırak, sen bak, hayır çalış bakıcı baksın gibi yüzlerce öneri, hiçbir
dayanağı olmayan sadece kendi hayatlarındaki tecrübeye dayanan öğrenilen
şeyler. Ya sonra?
Ya senin
çocuğun gibi değilse karşındaki çocuk? Kesin ve net ifadelerle ukala şekilde
yazdığın o şeyler o çocuğun zararına olacaksa? Ama bu önemli değil, ben kendi
çocuğuma yaptım oldu. Gerisi beni ilgilendirmez. Ama sosyal medyada, gazetede,
köşemde her yerde yazmaya devam ederim. Çünkü ben sorumlu değilim ama havamı da
atarım.
Her çocuk
kendine özel, şunu o beyinlerinize kaydedin artık. Böyle olmasaydı iki tane
çocuk gelişim psikolojisi kitabı yazılırdı ve herkes onları okur uygulardı. Ama
yüzlerce kitap olmasına rağmen hala bir şeyler tartışılıyor ve uygulanmaya
çalışılıyorsa demek ki bu çocukların her birinin farklı özellikleri var.
Yani sevgili
blogger anne her çocuk senin çocuğunun aynısı değil. Şunu asla yapmayın bunu
kesinlikle yapın diye haykırdığın şeyler belki de o çocuklara geri dönüşü zor
zararlar verecek. Ama herhangi bir sorumluluğun olmadığı için sorun yok değil
mi?
Sen çocuğunu
mahvetmişsin, bunun geri dönüşü yok falan gibi zırvalamaları bir meslek uzmanı
yapmaz çünkü. Bunun adı kesinlikle hadsizlik. Bunu yalnızca blogger –kendine çocuk
gelişim uzmanı diyen- anne yapar. Hem de umrunda olmadan yapar.
2 çocuğum
var benim, ben her şeyi bilirim diyerek binlerce sayfa bilgiyi, teoriyi yalayıp
yutmuş uzmanlara kafa tutan blogger annesi var yahu. Olayın artık tehlikeli hal aldığının
ispatıdır bu. Ve bu yazıyı yazmamın sebebidir bu. Harbiden işin,ipin ucu kaçmış
durumda.
Hiç
hayatında 3 yaşında İspanyol bir ailenin çocuğunu nasıl yetiştirdiğini gördün
mü süper tavsiyeleri olan blogger anne? Ya da hiç merak ettin mi? Ya da niye
merak edeceğim, nasılsa reklamım var, yazılarım binlerce kişiye ulaşıyor,
gazeteye ulaşacak gücüm de var, twitterda bir bağırsam yazım 3 bin retweet
alırım falan mı diyorsun?
Sevgili anne
babalar, çocuğunuz ile ilgili danışmak istediğiniz, başa çıkmakta zorlanıp
biriyle paylaşmak istediğiniz şeyler bu blogger anneler değil işin uzmanları
olsun. İşi gerçek anlamda etik, sorumlulukla yapan, çocuğunuzda ruhsal bir
hasar yaratmamak için mücadele eden uzmanlar olsun muhattap olacağınız kişiler.
Bu şekilde davranırsanız hem daha kolay sonuca ulaşırsınız hem de dediğim gibi
aile olarak herhangi bir sorunla karşılaşmadan süreci tamamlarsınız.
Özetle,
çocuklarınızı düşünün, onları emanet edeceğiniz kişileri de araştırınız.
Gerekirse sorgulayınız, ne okumuş, nasıl bir yetkinlik sahibi karşınızdaki kişi
bunu biliniz.
Bunu
yaparsanız her şey çok daha güzel olacak. Bundan emin olabilirsiniz.
Sevgilerle,
